Marsz pokolenia Y
Napisany przez DULNIK communico dnia 2014-03-06 18:38:11. Aktualizowano 2024-04-20 09:12:31
Nazwano ich hedonistami, egoistami, narcyzami, arogantami. Mówi się o ich abnegacji i ignorancji, o roszczeniowej postawie, o braku szacunku. Przedstawiciele pokolenia Y wkraczają na rynek pracy, a zarządzający firmami głowią się, jak z nim współpracować.
Użyte tagi:
Zobacz także:
Śledząc badania i wypowiedzi socjologów, doszukuję się różnic między tym pokoleniem a poprzednimi. Bo czy nie każdy z nas w tym wieku miał ideały, marzenia i przekonania o tym, że ruszy świat z posad? To, co dla mnie jest najbardziej uderzające w pokoleniu Y, to jego bezpośredniość i bezkompromisowość w komunikowaniu się i mówieniu o sobie. I widzę w tym wielki potencjał.
Niby-mowa
Komunikowanie się Polaków pozostawia wciąż wiele do życzenia. W dużej mierze jest to uwarunkowane historycznie. Aż do lat 80. XX wieku mówienie na głos o tym, co się myśli i czuje, było ryzykowne. Zewsząd grzmiały hasła propagandowe. Istniały dwa bardzo odległe od siebie obiegi informacji – oficjalny i nieoficjalny. Dzieci od swoich rodziców słyszały, żeby robić swoje i nie dyskutować (pokolenie lat 50.). Jednocześnie praca w państwowych zakładach na „ciepłych posadkach” sprzyjała takim postawom.
Uwolnienie gospodarki zmieniło te warunki – jak grzyby po deszczu powstawały prywatne firmy, szybko, choć niekoniecznie uczciwie, zdobywano majątki. Korporacje i sieciówki zawitały do miast i miasteczek. Dzieci od swoich rodziców słyszały, że podstawą jest dobre wykształcenie (pokolenie lat 70.). Jednocześnie odnotowano wyż demograficzny, czego konsekwencją stał się osławiony „wyścig szczurów”. To pokolenie to ludzie poświęcający większość swojego czasu pracy i karierze. To pokolenie to właśnie rodzice „igreków”. Czy więc można się dziwić, że dwudziestoparolatkowie wkraczający właśnie na rynek pracy mają inne priorytety?
To samo, ale inaczej
Dla pokolenia Y praca nadal jest ważna, ma jednak inny wymiar. Przede wszystkim ma być źródłem przyjemności, rozwoju i możliwości realizacji swoich planów i marzeń. „Igreki” bardziej od innych pokoleń traktują pracę jako barter – oddają swoją wiedzę, gotowość, kompetencje, kreatywność w zamian za wynagrodzenie i dodatkowe korzyści. Dbają o równowagę między pracą a życiem prywatnym. Chcą się uczyć i realizować, oczekują indywidualnego podejścia, otwartej i bieżącej komunikacji.
Ten ostatni czynnik to zasługa internetu, który dla „igreków” jest naturalnym środowiskiem życia. Który „igreków” w dużej mierze ukształtował. Nie jest dla nich alternatywnym światem, jakim w dużej mierze był dla poprzedniego pokolenia, dla ich rodziców. To przede wszystkim możliwość bycia na bieżąco z tym, co dzieje się u znajomych i na świecie. To sposób na bycie w kontakcie z ludźmi bez względu na to, jaka dzieli ich odległość. To sposób na mówienie o sobie i komunikowanie swojej indywidualności – otwarty, transparentny, chociaż nie zawsze umiejętny.
„Igreki” nie mają oporów przed mówieniem o swoich sukcesach. Nie mają też oporów przed podejmowaniem dyskusji, jeśli z czymś się nie zgadzają. Wierzą, że są w stanie zmienić świat, postawić na swoim. I patrząc na efektywność akcji społecznych organizowanych chociażby przez Facebooka, może mają rację?
Konstruktywne różnice
Obserwując pokolenie Y, czy to w „realu”, czy obecnych w społecznościach internetowych, pozostaję pod wrażeniem ich „lekkości bytu”, łatwości w podejmowaniu decyzji, radości czerpanej z życia, energii, z jaką podejmują działania, bezkompromisowości. W moim przekonaniu nie ich podejście jest wyzwaniem – wyzwaniem są różnice między tym a poprzednimi pokoleniami. Różnice, które najbardziej odczuwalne są w biznesie.
Społecznościowe
Artykuły
Kategorie TagiKategorie szkoleń
Typy szkoleń:
Ośrodki szkoleniowe
Dołącz do nas
Marsz pokolenia Y - Szkolenia, kursy, ciekawe artykuły na temat szkoleń. Informacje binzesowe oraz na temat podnoszenia swojej wiedzy.
© 2010 - 2024 Aplit.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.