Napisany przez BUSINESS STUDIO Artur Sokołowski dnia 2010-02-09 12:27:20. Aktualizowano 2024-04-24 13:07:08
Gdy nieskrępowane, nacechowane wyobraźnią myślenie jest wykorzystywane w rzeczywistości, to jest to twórczość. Głównym narzędziem występującym tu jest oryginalność. Stanowi ona kryterium, które odróżnia działania twórcze od mniej wartościowych. Proces tworzenia obejmuje, co najmniej jeden etap, który nie zawsze podlega intelektowi. Występuje wtedy brak aktywności, nie widać żadnego postępu, ale osoba twórcza odczuwa niepokój i pewne tęsknoty. W końcu wpada na pomysł. Aby doświadczyć inspiracji, potrzebuje relaksu, kiedy to może pozbierać swoje myśli.
Osoby twórcze wyróżniają się swoimi zainteresowaniami i postawami. Mniejsze znaczenie mają tu uzdolnienia intelektualne.
Wielu twórczych ludzi charakteryzuje się:
Zdolność tworzenia istnieje potencjalnie w każdym człowieku niezależnie od wieku. Wymaga jednak sprzyjających warunków, aby się rozwinąć. Zależna jest też od środowiska społeczno – kulturowego. Twórczość nie jest cechą wrodzoną, można ją w sobie rozwijać. Dziecko uczy się twórczości tak samo, jak uczy się czytania i pisania. Dlatego tak wielu ludzi całą nadzieję w kwestii twórczości pokłada w kształceniu. Duże znaczenie dla tworzenia mają też przeżyte doświadczenia. Ale do końca nie ustalono jeszcze, w jaki sposób można by bardziej rozwijać w sobie tę cechę.
Działanie podyktowane niezależnym i oryginalnym myśleniem budzi często niechęć innych ludzi. Uważają oni takie osoby za dziwaków lub szaleńców, a tak naprawdę to im zazdroszczą. Wszyscy chcieliby być bardziej twórczymi, bo w końcu postawa taka musi przynieść wymierne efekty. Chociaż największe, oryginalne dzieła powstają wtedy, gdy osoba tworząca je nie przywiązuje wagi do nagrody. Czyni to po prostu dla siebie i z potrzeby serca.
Wszelki postęp zależy od ludzi twórczych, którzy mają tendencję do przystosowywania świata do siebie, a nie odwrotnie. Gdyby wszyscy dostosowali się doskonale do wszystkich, nie byłoby mowy o postępie. Doszłoby do zastoju. Chęć do realizowania swoich twórczych potencjałów najbardziej widoczna jest u młodych ludzi. Nie jest ona urzeczywistniana do momentu, dopóki oni sami nie znajdą celu godnego wysiłku. Muszą przy tym odczuwać, że realizowanie tego celu ma znaczenie dla nich samych, a nie tylko dla otoczenia, mody czy szpanu.
W obecnych czasach trudno jest rozwijać twórczość. Człowiek często zostaje zdegradowany do poziomu siły roboczej. Zatraca wówczas swoją indywidualność. Nie potrafi odnaleźć się w tym, co robi, tym bardziej, że to staje się w końcu nudne i wymuszone sytuacją. Konsumpcja tak naprawdę nie zaspokaja potrzeb ludzi. Traktuje ich jako rynek zbytu dla towarów i usług mających przynosić zyski. Wzmacnia natomiast pożądanie i chęć zaspokojenia go. W konsumpcyjnym stylu życia zdezorganizowane jest życie wewnętrzne człowieka, nie ma w nim miejsca na twórczość.
Ludzie twórczy realizują się często poprzez sztukę. Dzieje się tak, dlatego, ponieważ zawiera ona elementy:
Te cechy są właśnie wykorzystywane u tych osób. Sztuka daje im wyraz pędu do nieskończoności, przekraczania barier. Niemożliwe staje się możliwe. Poza tym zaspokajane jest poczucie piękna i potrzeba realizacji oryginalnych pomysłów. Przede wszystkim sztuka jest drogą do rozumienia siebie i innych, zmusza do głębszych refleksji, niektórym nadaje sens życia.
Twórcze jest to, co nowe i wartościowe, twórczość jako cecha wytworu, twórczy produkt cechuje się koniunkcją dwóch cech: nowości i wartości.
Twórczość da się zmierzyć, pomiar twórczości to przede wszystkim ocena indywidualnego natężenia cechy zwanej kreatywnością.
Kreatywność jest zdolnością osoby do produkowania twórczych wytworów.
Ma ono swoje dzieje, odzwierciedla wielowiekową tradycję kultury europejskiej. Różni autorzy i badacze uwypuklają najczęściej jeden aspekt zjawiska twórczości. W refleksjach i badaniach nad twórczością przyjmuje się różnorodne założenia teoretyczne i metodologiczne.
Ewolucja pojęcia twórczości sprowadza się do rozszerzenia jego zakresu, co pociąga za sobą także zmianę treści.
Wśród definicji formułowanych współcześnie przez nauki społeczne (zwłaszcza przez psychologię, pedagogikę i filozofię) znaleźć można wiele określeń terminu "twórczość".
Na podstawie wybiórczego zestawienia definicji twórczości można sformułować kilka wniosków.
Różni autorzy akcentują niejednokrotnie zupełnie odmienne aspekty pojęcia twórczości: jako dzieło (wytwór), jako proces, jako zespół zdolności, jako zespół stymulatorów społecznych.
W powyższym przeglądzie definicji twórczości większość z nich należy do kategorii traktującej twórczość jako proces.
Określenia tegoż procesu przedstawiają się różnie, ale wszyscy autorzy zgodni są, co do kilku jego cech:
W literaturze przedmiotu często utożsamia się twórczość z procesem twórczym.
Proces twórczy w całym swoim przebiegu jest kreacją:
Kreatywnego myślenia nie można kojarzyć jedynie z dziedzinami związanymi z nauką i sztuką – myśleć twórczo potrafi każdy człowiek i może się ono przejawiać w dowolnej dziedzinie aktywności.
Twórczość podlega zahamowaniom, jest blokowana poprzez:
Jedną z podstawowych przeszkód w myśleniu twórczym jest brak motywacji – nie jesteśmy twórczy, bo nie chcemy, nie wierzymy, nie podejmujemy twórczych działań.
Iwona Paulina Firmanty
Psycholog/Socjolog/Trener
Zapraszamy na najbliższe szkolenie –„Efektywność osobista i zarządzanie sobą w czasie – Ośmiornica kreatywności” Pełen program szkolenia dostępny jest pod adresem: www.business-studio.pl lub na stronie www.szkolenia24.pl
Istota kreatywności - Szkolenia, kursy, ciekawe artykuły na temat szkoleń. Informacje binzesowe oraz na temat podnoszenia swojej wiedzy.
© 2010 - 2024 Aplit.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.