Ranking zawodów deficytowych i nadwyżkowych w Poznaniu w 2009 roku

Napisany przez M-S-M dnia 2010-06-17 14:27:40. Aktualizowano 2024-04-09 16:07:38

Struktura bezrobocia rejestrowanego w Poznaniu według stanu na dzień 31 grudnia 2009 roku, została poniżej zaprezentowana z uwzględnieniem zawodów posiadanych przez osoby bezrobotne.

W analizowanym okresie, na koniec grudnia 2009 roku, zdecydowanie największa ilość bezrobotnych osób - 2 053 - nie posiadała jakichkolwiek kwalifikacji zawodowych, co stanowiło 20% ogólnej liczby wszystkich osób bezrobotnych zamieszkałych w Poznaniu, zarejestrowanych na koniec 2009 roku w Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu. Niewątpliwie pozytywnym zjawiskiem jest systematyczne zmniejszanie procentowego udziału osób bez zawodu w całej populacji osób bezrobotnych zarejestrowanych na koniec roku. Dla porównania należy zwrócić uwagę, że na koniec 2008 roku procentowy udział osób bez zawodu stanowił 22% ogólnej liczby osób bezrobotnych. Na koniec 2007 roku odsetek wynosił 26%, natomiast na koniec 2006 roku 33% ogólnej liczby osób bezrobotnych. Jest to kolejne bardzo pozytywne zjawisko, które stopniowo przeobraża strukturę rejestrowanego bezrobocia w Poznaniu. Następne zawody, które były reprezentowane przez znaczną liczbę osób bezrobotnych na koniec 2009 roku to: sprzedawca - 516 bezrobotnych osób, asystent ekonomiczny [zawód szkolny: technik ekonomista] – 261, technik mechanik – 228, pozostali specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania gdzie indziej niesklasyfikowani – 223, krawiec – 192, ślusarz – 182, ekonomista – 119, pozostali mechanicy pojazdów samochodowych – 115, politolog – 107, kucharz – 107, pracownik biurowy [Zawód szkolny: Technik prac biurowych] – 102 oraz cukiernik – 100. W przypadku bezrobotnych kobiet zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu na koniec grudnia 2009 roku, największą grupę stanowiły kobiety, które nie posiadały zawodu – 996 osób. Kolejne zawody, które na końcu 2009 roku były najliczniej reprezentowane przez bezrobotne kobiety to: sprzedawca – 455, asystent ekonomiczny [zawód szkolny: technik ekonomista] – 219, krawiec - 182, pozostali specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania gdzie indziej niesklasyfikowani – 138, pracownik biurowy [zawód szkolny: technik prac biurowych] – 91, ekonomista - 85, sprzątaczka – 79, pedagog – 75, specjalista do spraw organizacji usług gastronomicznych, hotelarskich i turystycznych – 69, pracownik administracyjny [zawód szkolny: Technik administracji] oraz filolog – filologia obcojęzyczna – 68. Bezrobotni absolwenci, zarejestrowani na koniec grudnia 2009 roku w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu to przede wszystkim osoby bez zawodu, a więc absolwenci liceów ogólnokształcących. Bezrobotnych absolwentów bez kwalifikacji zawodowych na koniec 2009 roku było 72. Z ogólnej liczby bezrobotnych absolwentów dysponujących określonym zawodem, najliczniejszą grupę stanowili: pozostali specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania gdzie indziej niesklasyfikowani – 38 bezrobotnych absolwentów, specjalista do spraw organizacji usług gastronomicznych, hotelarskich i turystycznych – 28, politolog – 28, ekonomista – 23 oraz socjolog – 20 bezrobotnych absolwentów według danych z dnia 31 grudnia 2009 roku. Natomiast bezrobotne absolwentki, pozostające w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu na koniec 2009 roku reprezentowały przede wszystkim następujące kategorie zawodowe: bez zawodu – 40 absolwentek, pozostali specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania gdzie indziej niesklasyfikowani – 24, specjalista do spraw organizacji usług gastronomicznych, hotelarskich i turystycznych – 21, politolog 17, psycholog – 16, pedagog – 16, ekonomista - 14 i socjolog - 14 bezrobotnych absolwentek. Kolejną bardzo ważną zmienną, która została wprowadzona w celu opisania struktury rejestrowanego bezrobocia w Poznaniu na koniec 2009 roku, z uwzględnieniem grup zawodowych, jest pozostawanie bez pracy przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. W analizie długotrwałego bezrobocia wśród mieszkańców Poznania bardzo istotna jest korelacja pomiędzy wyuczonym zawodem a ilością osób, które przez okres dłuższy niż 12 miesięcy pozostają bez pracy. W Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu zarejestrowanych było, według danych na dzień 31 grudnia 2009 roku, 979 bezrobotnych mieszkańców Poznania, którzy pozostawali w ewidencji osób bezrobotnych przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Stosując podział na zawód posiadany przez długotrwale bezrobotnych mieszkańców Poznania, okazuje się, iż ponownie najliczniejszą grupę stanowili bezrobotni bez zawodu – 142 osoby. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż według stanu na dzień 31 grudnia 2008 roku, liczba osób bez zawodu, wśród ogółu osób bezrobotnych pozostających w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, wynosiła 208. Liczba ta była zdecydowanie wyższa przy jednocześnie zdecydowanie niższej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych. Bardzo pozytywnym zjawiskiem poza ilościową zmianą i zmniejszeniem liczby osób długotrwale bezrobotnych bez zawodu jest przede wszystkim procentowe zmniejszenie udziału kategorii osób bez zawodu wśród wszystkich osób długotrwale bezrobotnych, z 20% na koniec grudnia 2008 do zaledwie 14,5% na koniec 2009 roku. Odsetek ten jest bardzo niski, jeśli uwzględnimy także dane z końca 2007 i 2006 roku, kiedy to procentowy udział osób bez zawodu wśród wszystkich osób bezrobotnych powyżej 12 miesięcy wynosił odpowiednio 22% oraz 32%. Na drugim miejscu, pod względem liczebności osób bezrobotnych pozostających bez pracy przez okres powyżej 12 miesięcy plasowała się na koniec 2009 roku kategoria zawodowa sprzedawca – 60 osób. Zawodem, który może także powodować trudności w znalezieniu pracy był zawód: technik mechanik - 33 osoby posiadające taki zawód pozostawało ponad rok bez pracy. Na dalszej pozycji, w odniesieniu do liczby długotrwale bezrobotnych znajdowały się takie zawody jak: asystent ekonomiczny [zawód szkolny: technik ekonomista] – 27 osób, technik budownictwa – 23, ślusarz – 21, pozostali mechanicy pojazdów samochodowych – 19 osób oraz tokarz – 18 osób. Wymieniona grupa zawodów zwiększa ryzyko pozostawania bez pracy, ponieważ obecne zapotrzebowanie pracodawców na określone zawody ulega wyraźnemu przeobrażeniu. Zawody prezentowane w analizie stają się coraz mniej aktualne i adekwatne do wymagań pracodawców. Po zastosowaniu zmiennej - płci – długotrwale bezrobotnych osób według danych na dzień 31 grudnia 2009 roku okazuje się, iż bezrobotne kobiety to najczęściej osoby bez zawodu – 68 osób. Natomiast zdecydowanie najliczniejsze grupy zawodowe na koniec grudnia 2009 roku, tworzyły bezrobotne kobiety o następujących kwalifikacjach zawodowych: sprzedawca – 54 osoby, asystent ekonomiczny [zawód szkolny: technik ekonomista] – 21, krawiec – 16, pracownik biurowy [zawód szkolny: technik prac biurowych] – 14, pozostali specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania gdzie indziej niesklasyfikowani - 11 oraz sprzątaczka – 10 bezrobotnych kobiet pozostających bez pracy przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Warto zwrócić uwagę, iż na koniec 2009 roku w 136 zawodach nie sklasyfikowano ani jednej bezrobotnej osoby w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu. Wśród wymienionej grupy zawodów występowały między innymi następujące: administrator baz danych, administrator systemów komputerowych, inżynier systemów komputerowych, pozostali farmaceuci, wychowawca w placówkach oświatowych, wychowawczych i opiekuńczych, lektor języka angielskiego, specjalista do spraw ubezpieczeń majątkowych i osobowych, specjalista do spraw rekrutacji pracowników, pozostali specjaliści do spraw rynku nieruchomości, audytor, specjalista do spraw zamówień publicznych, specjalista polityki społecznej, diagnosta samochodowy, doradca inwestycyjny, agent ubezpieczeniowy, opiekunka domowa, mechanik pojazdów jednośladowych, optyk mechanik, ubojowy, monter pojazdów i urządzeń transportowych, motorniczy tramwaju oraz operator sprzętu do robót ziemnych. Przedstawiona powyżej grupa zawodów może zwiększać szanse na zatrudnienie. Posiadanie takich kwalifikacji może być wytyczną w poszukiwaniu optymalnych kwalifikacji zawodowych.

Zawody deficytowe w Poznaniu

W okresie od stycznia do grudnia 2009 roku deficyt pomiędzy liczbą zarejestrowanych bezrobotnych mieszkańców Poznania a liczbą ofert pracy przesłanych przez pracodawców wystąpił w przypadku 214 zawodów.  Należy zauważyć, że liczba zawodów deficytowych uległa zdecydowanemu zmniejszeniu w porównaniu do roku ubiegłego - w 2008 roku odnotowano 286 zawodów deficytowych.

W przypadku zawodów deficytowych wystąpiła zdecydowana przewaga ofert pracy pozyskanych przez Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu nad ilością zarejestrowanych osób bezrobotnych. Dlatego też, zgłoszone przez pracodawców zapotrzebowanie na pracowników o określonych kwalifikacjach zawodowych, nie mogło zostać zrealizowane z powodu braku osób bezrobotnych spełniających określone wymagania zawodowe. W przypadku sklasyfikowanych zawodów deficytowych różnica pomiędzy zgłoszonymi ofertami pracy a liczbą zarejestrowanych osób bezrobotnych wynosiła 3 954. Tyle ofert pracy było nieadekwatnych i nie mogło zostać podjętych ze względu na brak odpowiedniej ilości osób bezrobotnych o odpowiednich kwalifikacjach, mogących przyjąć pracę. Należy zauważyć, iż brak adekwatności pomiędzy liczbą ofert pracy w danym zawodzie a kwalifikacjami osób bezrobotnych, które mogą daną ofertę przyjąć uległa znacznemu obniżeniu. W 2008 roku liczba ta wynosiła 6 420, a więc była wyższa aż o 2 466. Największy deficyt, różnica pomiędzy liczbą zgłaszanych ofert a liczbą osób bezrobotnych posiadających adekwatne kwalifikacje zawodowe, wystąpił w przypadku zawodu: pracownik biurowy [Zawód szkolny: Technik prac biurowych]. W 2009 roku Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu pozyskał 627 ofert pracy dla osób bezrobotnych dysponujących takimi kompetencjami zawodowymi, natomiast w omawianym okresie liczba osób bezrobotnych spełniających takie wymagania zawodowe wynosiła 153. Dlatego deficyt w skali całego 2009 roku wynosił (-475). Drugim zawodem pod względem wielkości deficytu był w 2009 roku zawód: telemarketer. W przypadku tego zawodu deficyt w skali roku wyniósł (-215). Liczba ofert pracy, którą pozyskał Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu w 2009 roku, dla osób bezrobotnych o takich kwalifikacjach wyniosła 227, natomiast liczba bezrobotnych zarejestrowanych i klasyfikowanych w tym zawodzie wynosiła zaledwie 12. Wysoki wskaźnik deficytu pomiędzy liczbą zgłoszonych ofert pracy a niedoborem osób bezrobotnych będących w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu i mogących podjąć pracę wystąpił także w zawodzie: pracownik ochrony mienia i osób [zawód szkolny: Technik ochrony fizycznej osób i mienia]. Deficyt w skali 2009 roku wyniósł (- 180). W tym konkretnym zawodzie na 250 ofert pracy w tym zawodzie w 2009 roku, przypadało 70 zarejestrowanych bezrobotnych. Kolejnym zawodem deficytowym w 2009 roku był zawód: sprzątaczka. W tym zawodzie w okresie od stycznia do grudnia 2009 roku zarejestrowanych było 149 osób bezrobotnych, natomiast liczba ofert pracy, jaka wpłynęła do Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu dla osób o takich kwalifikacjach wynosiła 317. Dlatego też deficyt wyniósł (-168). Istotny niedobór wystąpił również w zawodzie: przedstawiciel handlowy [przedstawiciel regionalny]. W przypadku tego zawodu deficyt w skali 2009 roku kształtował się na poziomie (-166). Na 204 oferty pracy w tym zawodzie przypadało 38 bezrobotnych osób o wymaganych kwalifikacjach zawodowych. Następny przykład zawodu deficytowego to: pakowacz. Różnica pomiędzy zapotrzebowaniem a dostępnością bezrobotnych w skali całego 2009 roku to (-162). W 2009 roku do Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu zostały skierowane 204 oferty, w tym samym czasie w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy figurowało jedynie 42 osoby bezrobotne, które posiadały kwalifikacje zawodowe predysponujące do podjęcia pracy w tym zawodzie. Inne znaczące zawody o wysokim wskaźniku deficytu przedstawiono z uwzględnieniem ilości ofert pracy, ilości osób bezrobotnych oraz wskaźnikiem deficytu. Specjalista do spraw finansów [analityk finansowy] – liczba ofert pracy w 2009 roku wyniosła 224, liczba bezrobotnych – 89, deficyt (-139); pracownik administracyjny [zawód szkolny: Technik administracji] – liczba ofert pracy w 2009 roku – 284, liczba zarejestrowanych bezrobotnych - 146, deficyt (-138). Dokonując analizy zawodów deficytowych bardzo ważnym aspektem jest także przedstawienie zawodów charakteryzujących się maksymalnym stopniem deficytu. Deficyt przyjmuje wartość maksymalną w sytuacji, gdy żadna z bezrobotnych osób, ze względu na brak odpowiednich kwalifikacji zawodowych, nie może podjąć oferty pracy zgłoszonej przez pracodawcę. W 2009 roku taka sytuacja wystąpiła w odniesieniu do 132 zawodów. W takich zawodach o maksymalnym wskaźniku deficytu zarejestrowanych było 968 bezrobotnych mieszkańców Poznania. W przypadku tych ofert pracy pozyskanych przez Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu od pracodawców, wystąpił całkowity brak adekwatności pomiędzy podażą a popytem na pracę w danym zawodzie. W 2009 roku w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu nie było żadnej osoby bezrobotnej posiadającej określony zawód, umożliwiając tym samym zrealizowanie oferty i podjęcie pracy przez osobę bezrobotną. Najwyższy maksymalny wskaźniku deficytu w 2009 roku wystąpił w zawodzie ubojowy. W tym przypadku na 110 ofert pracy nie przypadała ani jedna zarejestrowana bezrobotna osoba. Wśród zawodów o maksymalnym wskaźniku deficytu największym zainteresowaniem pracodawców, przy braku osób bezrobotnych w ewidencji w tym zawodzie w 2009 roku cieszyły się takie zawody jak: pozostali operatorzy maszyn do produkcji wyrobów z gumy – 90 ofert pracz, zamiatacz – 90, agent ubezpieczeniowy – 73, pozostali robotnicy pomocniczy w rolnictwie i pokrewni – 51, sortowacz surowców wtórnych – 42, urzędnik podatkowy – 29, pozostali urzędnicy do spraw podatków – 27, pozostali robotnicy przygotowujący drewno i pokrewni – 23, glazurnik – 22. Deficyt zawodowy w przypadku rejestrowanego bezrobocia wśród mieszkańców Poznania w 2009 roku, został także zaprezentowany z punktu widzenia przynależności osób bezrobotnych do określonych dużych grup zawodowych. Według danych, maksymalny wskaźnik intensywności deficytu został odnotowany w przypadku jednej dużej grupy zawodowej: robotnicy pomocniczy w rolnictwie, rybołówstwie i pokrewni. W analizowanym okresie w Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu zarejestrowano 8 dużych grup zawodowych o wysokim wskaźniku intensywności deficytu, były to następujące grupy: nauczyciele praktycznej nauki zawodu i instruktorzy – 19,00, kierowcy i operatorzy pojazdów - 2,33, pracownicy obsługi biurowej - 2,21, robotnicy pomocniczy w górnictwie, przemyśle, budownictwie i transporcie - 2,04, siły zbrojne – 2,00, pracownicy przy pracach prostych w handlu i usługach - 1,76, kierownicy dużych i średnich organizacji - 1,24, operatorzy i monterzy maszyn - 1,01. Analiza zawodów deficytowych w 2009 roku została także dokonana, z perspektywy elementarnych grup zawodowych. Według danych wynika, że maksymalny wskaźnik intensywności deficytu w 2009 roku wystąpił w przypadku 20 grup zawodowych m.in.: kierownicy małych przedsiębiorstw w budownictwie, inspektorzy budowlani, przeciwpożarowi i pokrewni, pośrednicy ubezpieczeniowi, urzędnicy do spraw podatków, strażacy, robotnicy pomocniczy w rolnictwie i pokrewni.

Zawody nadwyżkowe w Poznaniu

Uwzględniając dane statystyczne określające strukturę bezrobocia rejestrowanego w Poznaniu w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2009 roku wynika, iż w tym okresie występowało aż 385 zawodów, które charakteryzowały się nadwyżką, przewagą liczby osób bezrobotnych o określonych kwalifikacjach zawodowych w stosunku do liczby ofert pracy, które zostały pozyskane przez Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu. We wspomnianych 385 zawodach o specyfice nadwyżkowej zarejestrowanych zostało 20 647 osób, podczas gdy liczba ofert pracy skierowana do osób bezrobotnych wynosiła zaledwie 1 758. Nadwyżka liczby zarejestrowanych w całym 2009 roku osób bezrobotnych nad liczbami ofert pracy w skali całego 2009 roku wynosiła 18 889. Negatywnym zjawiskiem, które umacniane jest przez napływ osób bezrobotnych to zdecydowane zwiększenie liczby osób bezrobotnych, sklasyfikowanych w zawodach typowo nadwyżkowych. W 2008 roku nadwyżka liczby osób bezrobotnych w stosunku do liczby ofert pracy była zdecydowanie niższa i wynosiła 12 074, tak więc była niższa o 6 815. Dokonując analizy zawodów nadwyżkowych okazuje się, że zdecydowanie największa dysproporcja, która występowała pomiędzy liczbą zarejestrowanych w 2009 roku osób bezrobotnych, a liczbą ofert pracy wystąpiła ponownie w kategorii bez zawodu. W całym 2009 roku w Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu zarejestrowanych zostało aż 5 760 bezrobotnych osób nieposiadających kwalifikacji zawodowych - bez zawodu. W tym okresie pracodawcy nie przesłali do Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu oferty pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych. Pracodawcy ponownie nie są zainteresowani zatrudnianiem osób bezrobotnych bez zawodu. W omawianej kategorii zawodowej występuje maksymalna nadwyżka pomiędzy liczbą ofert pracy a liczbą osób bezrobotnych posiadających dany zawód. W omawianej kategorii zawodowej mamy do czynienia z maksymalną intensywnością nadwyżki przy jednoczesnym braku ofert pracy. Sytuacja dotycząca kategorii oraz osób bez zawodu nie ulega jakimkolwiek zmianom, co więcej tendencja ta będzie się z pewnością utrzymywać. Osoby bez zawodu są specyficzną grupą, która stanowi największy odsetek osób długotrwale bezrobotnych. Osoby bez zawodu dominują także w napływie osób bezrobotnych. Podsumowując wysoki napływ osób bezrobotnych, bez jakichkolwiek kwalifikacji zawodowych, przy całkowitym braku ofert pracy dla osób nieposiadających określonego zawodu prowadzić będzie systematycznie do długotrwałego bezrobocia wśród omawianej kategorii osób. Zawód o bardzo negatywnym i ujemnym bilansie ofert pracy w stosunku do liczby zarejestrowanych bezrobotnych w danym zawodzie to: sprzedawca. Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu w 2009 roku pozyskał znaczną liczbę ofert pracy (342) dla bezrobotnych posiadających taki zawód. Niestety liczba bezrobotnych mieszkańców Poznania zarejestrowanych w 2009 roku wynosiła 950, dlatego też nadwyżka podaży siły roboczej w tym zawodzie wynosiła aż 608. Kolejny zawód, który charakteryzował się znaczną przewagą osób bezrobotnych nad ofertami pracy był zawód: pozostali specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania gdzie indziej niesklasyfikowani. W 2009 roku dla osób o takich kwalifikacjach przesłano zaledwie 3 oferty pracy, podczas gdy w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu figurowały aż 503 osoby spełniające takie kryteria zawodowe. Następnym zawodem, w którym występowała silna nadwyżka bezrobotnych w stosunku do liczby propozycji zatrudnienia był zawód: asystent ekonomiczny [zawód szkolny: technik ekonomista]. W 2009 roku dla osób bezrobotnych o takich kwalifikacjach zawodowych przesłano jedynie 3 propozycje zatrudnienia, podczas gdy w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu figurowały 484 osoby mogące podjąć taką ofertę zatrudnienia, stąd też nadwyżka była wysoka i wynosiła 481. Duża nadwyżka wynosząca 435, pomiędzy liczbą osób bezrobotnych zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy w Poznaniu a liczbą ofert pracy, wystąpiła w zawodzie technik mechanik. W 2009 roku pracodawcy przesłali zaledwie 2 oferty pracy dla osób bezrobotnych wykształconych w tym zawodzie. W tym czasie zarejestrowanych było aż 437 osób bezrobotnych mogących podjąć pracę w zawodzie. Następnym zawodem, w przypadku którego wystąpiła zdecydowana przewaga liczby osób bezrobotnych nad liczbą ofert pracy, był w 2009 roku zawód krawiec. W okresie od stycznia do grudnia 2009 roku Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu zarejestrował 355 osób bezrobotnych o takich kwalifikacjach zawodowych. W tym samym okresie pracodawcy skierowali 61 ofert pracy dla osób o takich kwalifikacjach zawodowych, dlatego nadwyżka wyniosła aż 294. Znaczący wskaźnik nadwyżki wystąpił również w przypadku zawodów: ekonomista oraz specjalista do spraw organizacji usług gastronomicznych, hotelarskich i turystycznych. W tych przypadkach deficyt wyniósł odpowiednio 262 oraz 233. W pierwszym przypadku na 270 zarejestrowanych osób bezrobotnych przypadało jedynie 8 ofert pracy, natomiast w drugim przypadku na 244 osoby – 11 ofert pracy. Wśród analizowanych zawodów o wysokim wskaźniku nadwyżki, wystąpiły także zawody o specyfice maksymalnej nadwyżki. Oznacza to, że w danym zawodzie nie pojawiła się ani jedna oferta pracy skierowana do osób bezrobotnych. Najwyższy maksymalny wskaźnik nadwyżki, opisywany powyżej odnotowano w kategorii bez zawodu. Kolejne zawody o maksymalnym wskaźniku nadwyżki to: politolog – 223, filolog – filologia obcojęzyczna – 185, socjolog – 137, technik technologii odzieży – 88, geograf – 85, filolog – filologia polska – 85, inżynier rolnictwa – 79, technik żywienia i gospodarstwa domowego – 77, kucharz małej gastronomii – 77, specjalista kontroli jakości – 74, introligator poligraficzny – 74, inżynier ogrodnictwa – 73, prawnik legislator – 73, pozostali inżynierowie mechanicy – 71. Pracodawcy nie wykazali zainteresowania ani zapotrzebowania na zatrudnienie pracowników, którzy dysponowaliby kwalifikacjami zawodowymi w jednym z 378 zawodów o maksymalnym wskaźniku nadwyżki. Liczba bezrobotnych bez zawodu oraz bezrobotnych o określonych kwalifikacjach zawodowych, dla których nie wpłynęła ani jedna oferta pracy wyniosła 9 578. Struktura zawodów charakteryzujących się nadwyżką podaży pracy nad popytem została zaprezentowana także przy uwzględnieniu dużych grup zawodowych. Według danych w 2009 roku maksymalny wskaźnik nadwyżki występował w dużych grupach zawodowych: leśnicy i rybacy oraz rolnicy, oraz rybacy pracujący na własne potrzeby. W przypadku wymienionych grup zawodowych nie pojawiła się żadna oferta pracy dla bezrobotnych posiadających takie zawody. Zbliżony wynik do maksymalnego pojawił się także w takich dużych grupach zawodowych jak: specjaliści nauk przyrodniczych i ochrony zdrowia, średni personel techniczny oraz specjaliści nauk fizycznych, matematycznych i technicznych. Natomiast w przypadku elementarnych grup zawodowych, struktura prezentuje się następująco. Maksymalna nadwyżka pomiędzy liczbą bezrobotnych a liczbą ofert pracy wystąpiła w 2009 roku w przypadku aż 75 zawodów. Taki maksymalny wskaźnik wystąpił między innymi w takich kategoriach zawodowych jak: technicy farmaceutyczni, technicy rolnicy, leśnicy i pokrewni, ogrodnicy sadownicy i pokrewni, dietetycy i żywieniowcy, higieniści, inkasenci i poborcy, monterzy linii elektrycznych, położne, policjanci, pośrednicy handlowi, specjaliści do spraw społecznych, urzędnicy do spraw przyznawania zasiłków, statystycy, szklarze i pokrewni, monterzy mechatronicy, monterzy sprzętu elektronicznego, ustawiacze-operatorzy maszyn do obróbki drewna i pokrewni, kuśnierze i pokrewni.

Zawody zrównoważone w Poznaniu

Poprzez zawody zrównoważone należy rozumieć zawód, w którym występuje względna równowaga pomiędzy liczbą osób poszukujących pracy w danym zawodzie a liczbą pojawiających się ofert pracy dotyczących tego zawodu. Bilans pomiędzy liczbą zgłaszanych ofert pracy w ściśle określonym zawodzie a napływem bezrobotnych osób posiadających sprecyzowane kwalifikacje zawodowe jest równy lub bliski wartości 0. W 2009 roku równowaga pomiędzy podażą a popytem na lokalnym rynku pracy występowała w przypadku 28 zawodów. Zawodem zrównoważonym, najliczniej reprezentowanym przez osoby bezrobotne w 2009 roku był zawód: specjalista do spraw marketingu i handlu [sprzedaży]. W tym przypadku na 71 bezrobotnych w tym zawodzie przypadały 63 oferty pracy. Następny zawód charakteryzujący się równowagą pomiędzy liczbą ofert pracy a liczbą osób bezrobotnych to robotnik budowlany. Powiatowy Urząd Pracy w Poznaniu w 2009 roku pozyskał 69 ofert pracy dla bezrobotnych mieszkańców Poznania, tymczasem w analizowanym okresie zarejestrowanych zostało 68 osób bezrobotnych mających takie kwalifikacje zawodowe. W dalszej kolejności występowały takie zawody zrównoważone jak: pozostali monterzy instalacji i urządzeń sanitarnych – 16 ofert pracy przypadało na 18 bezrobotnych, tapicer – 12 ofert pracy przypadało na 14 bezrobotnych mieszkańców Poznania. Wszystkie zawody zrównoważone prezentuje (Tabela 11). W przypadku dużych grup zawodowych równowaga pomiędzy liczbą ofert pracy a liczbą bezrobotnych osób – mieszkańców Poznania w okresie od stycznia do grudnia 2009 roku wystąpiła w przypadku trzech dużych grup zawodowych: pracownicy pozostałych specjalności, pracownicy obrotu pieniężnego i obsługi klientów oraz operatorzy maszyn i urządzeń wydobywczych i przetwórczych. Po zastosowaniu podziału na szczegółowe, elementarne kategorie zawodowe wynika, iż w 2009 roku w odniesieniu do 8 elementarnych grup zawodowych zaobserwowano równowagę pomiędzy popytem, zapotrzebowaniem pracodawców na pracowników o określonych kwalifikacjach a podażą, liczbą bezrobotnych mogących tą ofertę podjąć. Zrównoważone, elementarne grupy zawodowe to: ogrodnicy producenci warzyw, kwiatów i pokrewni, robotnicy budowlani robót wykończeniowych i pokrewni gdzie indziej niesklasyfikowani, robotnicy budowlani robót stanu surowego i pokrewni gdzie indziej niesklasyfikowani, kierownicy małych przedsiębiorstw w gastronomii, hotelarstwie i turystyce, kierownicy wewnętrznych jednostek organizacyjnych działalności podstawowej gdzie indziej niesklasyfikowani, aktorzy cyrkowi i pokrewni, szlifierze narzędzi i polerowacze metali oraz robotnicy pomocniczy w budownictwie ogólnym. Ranking zawodów generujących długotrwałe bezrobocie w Poznaniu Według danych, długotrwałe bezrobocie, a więc pozostawanie w ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, generowane może być najsilniej przez dużą grupę zawodową: nauczyciele praktycznej nauki zawodu i instruktorzy. W przypadku wymienionej grupy zawodowej wskaźnik długotrwałego bezrobocia wyniósł 50. Osoby bezrobotne, które posiadają zawód zaliczany do tej dużej grupy zawodowej mogą mieć trudności w znalezieniu zatrudnienia za pośrednictwem Powiatowego Urzędu Pracy w Poznaniu i są w efekcie w największym stopniu zagrożone długotrwałym bezrobociem. Zupełnie inna sytuacja wystąpiła w przypadku następujących dużych grup zawodowych: leśnicy i rybacy, kierownicy małych przedsiębiorstw, rolnicy oraz robotnicy pomocniczy w rolnictwie, rybołówstwie i pokrewni. Według danych osoby te nie są zagrożone długotrwałym bezrobociem. Wysokość wskaźnika w tych przypadkach wynosiła 0. W okresie od stycznia do grudnia 2009 roku zarejestrowano zaledwie 4 zawody elementarne, które generowały długotrwałe bezrobocie: technicy analityki medycznej, kierownicy pociągów, konduktorzy i rewizorzy, inspektorzy budowlani, przeciwpożarowi i pokrewni oraz kopiści, trawiacze, grawerzy i pokrewni. Wskaźnik długotrwałego bezrobocia wśród przedstawicieli tych grup zawodów był maksymalny i wynosił 100. Bezrobotni posiadający takie kompetencje zawodowe mogą mieć utrudniony dostęp do rynku pracy i w sposób szczególny zagrożone są długotrwałym bezrobociem. W 2009 roku istniała także liczna grupa zawodów elementarnych - 122, których przedstawiciele w przeciwieństwie do wcześniej analizowanych, nie są zagrożeni długotrwałym bezrobociem – wskaźnik długotrwałego bezrobocia wynosił w tych przypadkach 0. Do tych zawodów należą między innymi: nauczyciele szkół podstawowych, betoniarze, technicy farmaceutyczni, agenci biur pomagających w prowadzeniu działalności gospodarczej i pośrednicy handlowi gdzie indziej niesklasyfikowani, kierownicy działów zaopatrzenia i dystrybucji, kierownicy działów finansowych i administracyjnych, monterzy izolacji, monterzy mechatronicy, monterzy linii elektrycznych, monterzy sieci komunalnych* (zawód szkolny: monter sieci komunalnych - obejmuje grupę elementarną 7137), monterzy systemów rurociągowych* (zawód szkolny: monter systemów rurociągowych - obejmuje grupę elementarną 7138), położne, policjanci, pośrednicy handlowi, posadzkarze i pokrewni, pośrednicy ubezpieczeniowi, pomocniczy personel medyczny, operatorzy sprzętu komputerowego i pokrewni, specjaliści do spraw społecznych, pracownicy do spraw transportu, pracownicy domowej opieki osobistej, projektanci i analitycy systemów komputerowych, urzędnicy do spraw podatków, urzędnicy do spraw przyznawania zasiłków, strażacy, kierowcy samochodów ciężarowych, elektroenergetycy i pokrewni, monterzy aparatury, maszyn i sprzętu elektrycznego, monterzy wyrobów z metalu, gumy i tworzyw sztucznych, operatorzy sprzętu do robót ziemnych i urządzeń pokrewnych, operatorzy maszyn do produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych.


Opracowanie: Urząd Pracy w Poznaniu